Alles doen wat je wilt (samen)

Nadia: “We krijgen vaak de vraag of we het thuis niet de hele tijd over de praktijk en patiënten hebben. Maar ja, daar ontkom je niet aan als je samen een huisartsenpraktijk runt. Ik ben huisarts, en Maarten wórdt het.”

Maarten: “Dat komt door jou! Jij bent zo enthousiast over het vak, dat ik ook de overstap heb gemaakt van specialist zijn in het ziekenhuis naar de huisartsopleiding. Alleen heb jij dat veel eerder gedaan. Na onze studie geneeskunde koos ik voor radiologie, jij voor huisartsgeneeskunde.”

Nadia: “Bij de eerste stap die ik als coassistent zette in een huisartsenpraktijk wist ik meteen: Ja, dit is het! Vooral het sociale gebeuren rond de patiënt vind ik interessant. En dat je iemand kan begeleiden van jong tot oud, tot en met de palliatieve fase. Ook weet je van tevoren nooit wat de dag je brengt. Dus ik ben huisarts geworden en Maarten radioloog. Maar gaandeweg spraken we thuis steeds meer over samen iets ondernemen. En toen kwam deze praktijk bij toeval op ons pad. We dachten: hoe gaaf zou het zijn als we dat samen doen? En dat Maarten dan ook huisarts wordt?”

Maarten: “Daar heb ik eerst héél goed over nagedacht. Want dan ben je weer de aios, ook al heb je jaren ervaring als radioloog en opleider. Ik was bang dat je dan teruggaat naar zo’n ondergeschikte rol. Maar die angst bleek nergens voor nodig.”

Nadia: “Je kreeg zelfs aan het eind van het eerste opleidingsjaar te horen dat ze veel van jou hebben geleerd. Je kunt echt iets brengen en dat is ook leuk.”

Maarten: “Natuurlijk moet ik voor de opleiding dingen doen die ik al gedaan heb, maar het  levert me ook veel op. Het is ontzettend handig om radioloog te zijn in de huisartspraktijk. Door mijn achtergrond heb ik een brede medische en anatomische kennis, want als radioloog ben je eigenlijk ook een generalist. Dus ik hoef niet helemaal opnieuw te beginnen.”

Nadia: “Nu kun je als huisarts echt iets voor mensen betekenen.”

Maarten: “Precies! In de dorpse samenleving waarin we nu werken, heb je als huisarts zo’n waardevolle rol. In het ziekenhuis was ik dat een beetje kwijt, ook de nieuwsgierigheid verdween zo langzamerhand. Ik heb nu weer het gevoel dat mijn werk ertoe doet.”

Nadia: “We houden allebei van het ondernemende, in je eigen praktijk. Toen ik net klaar was, wilde tot mijn verbazing bijna niemand praktijkhouder worden. Oké, het is meer werk, want je houdt een bedrijf draaiende. Maar je krijgt er veel voor terug. Meer vertrouwen, je kent de mensen beter, de band met je patiënten maar ook met je team wordt steeds sterker.”

Maarten: “Je kunt je eigen pad uitstippelen. Wij doen bijvoorbeeld nu echografie in onze praktijk. Ook huisartsen in de omgeving kunnen daar gebruik van maken. Mijn opleiding zie ik ook als investering in onze praktijk. En elke keer als ik iets daarvoor moet doen, heb ik Nadia als expert bij me. Dat doen we ook samen.”

Nadia: “Binnenkort gaan we ook zelf bloedprikken in de praktijk, we leiden onze assistentes hiervoor op. Die vernieuwing vinden we allemaal leuk, en het is voor onze patiënten ook mooi. Dat kun je allemaal doen in je eigen praktijk, als huisarts-ondernemer.”

Maarten: “Dus als je als enthousiaste geneeskundestudent het vak mooi vindt, in de hele breedte, dan is huisartsgeneeskunde echt hét aangewezen vak. Je kunt álles doen wat je wilt. Je verdiepen in welk gebiedje dan ook waar je affiniteit mee hebt. Dat maakt huisarts zijn zo bijzonder! En misschien is overstappen vanuit werken in het ziekenhuis een grote stap, of wordt de drempel hoger als je al in een maatschap zit, maar als je overweegt om huisarts te worden kan ik je alleen maar aanraden: waag die sprong!”

Nadia: “Ja. Volg je hart, zo simpel is het.”

Nadia Spit (huisarts) en Maarten Horst (aios)